دزیابی و امکانسنجی اصلاح زنبق ایرانی با استفاده از پرتو گاما
Authors
Abstract:
جهت دزیابی و امکانسنجی اصلاح زنبق ایرانی Iris persica با استفاده از موتاژن فیزیکی پرتو گاما، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 4 تکرار در مزرعهای واقع در شهرستان خرمدره و پژوهشکده زیستفناوری زنجان، طی سالهای 1391 تا 1393 انجام گرفت و تغییرات مرفولوژیکی، فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و سیتوژنتیکی بررسی گردید. LD50 برای گیاه زنبق ایرانی 15 گری و برای دانههای گرده آن 22 گری تعیین شد. افزایش دز موتاژن فیزیکی پرتوگاما تا 5 گری سبب تغییرات مرفولوژیکی در گیاه شد، گلها نسبت به شاهد 12 روز زودتر باز شدند و میزان تمایل گلها به سمت رنگ آبی روشن نسبت به سایر تیمارها و شاهد (گلهای سفیدرنگ) بیشتر بود. همچنین در این تیمار افزایش معنیداری در میزان تجمع آنتوسیانین و فلاونوئید کل در گلبرگها مشاهده گردید. با افزایش در پرتو گاما تا 25 گری کاهش معنیداری در ویژگیهای مورفولوژیکی و افزایش معنیداری در تجمع کارتنوئید در گلبرگها، کلروفیل کل، پرولین، کربوهیدرات کل و فعالیت پلیفنلاکسیداز مشاهده گردید. همچنین با افزایش دز پرتوگاما کاهش معنیداری در طول کروموزومها و شاخص درصد شکل کلی کروموزومها مشاهده و درصد کروموزومهای غیر نرمال بیشتر شد و اختلالات کروموزومی شامل Bridge و Isolated مشاهده گردید. با توجه به نتایج حاصل دز 5 گری تأثیر معنیداری در جهت تغییر رنگ در گونه زنبق پرسیکا داشته و میتواند جهت کارهای اصلاحی مربوط به تغییر رنگ و بهنژادی این گیاه موردتوجه قرار گیرد. توصیه میگردد که دزهای پایینتر از 5 گری جهت اصلاح زنبق گونه پرسیکا مدنظر قرار گیرد.
similar resources
تولید رویان و گیاهان نیمگان از گرده پرتو دیده با گاما در خربزه ایرانی
روش گرده پرتوتابی شده موفقترین روش تولید نیمگان (هاپلوئید) در گیاهان جالیزی میباشد. این پژوهش بهمنظور بررسی اثر شدتهای مختلف پرتو گاما، نژادگان و مرحله نموی رویان حاصل از روش گرده پرتوتابی شده، بر انگیزش رویانهای نیمگان در چند توده بومی خربزه و دورگه این تودهها با رقمهای خارجی انجام شد. گلهای ماده گیاهان مادری با گردههای پرتوتابی شده گردهافشانی شدند. 21 تا 25 روز پس از باروری، رویا...
full textافزایش فعالیت ژن کیتیناز قارچ Trichoderma harzianum با استفاده از جهش القایی ناشی از پرتو گاما
قارچ تریکودرما به عنوان یک عامل کنترل بیولوژیک موفق شناخته شده است. گونه های آنتاگونیست تریکودرما قادرند دامنه وسیعی از قارچ های پاتوژن گیاهی را کنترل نمایند. بالاترین میزان تولید آنزیم های تجزیه کننده دیواره (کیتیناز و گلوکاناز) را در بین میکروارگانیسم ها به این جنس تعلق دارد. کیتینازها نقش موثری در فرآیند مایکوپارازیتسم قارچهای بیمارگر گیاهی دارند..لذا پتانسیل بیوکنترلی جدایه هایی که توانایی ...
full textافزایش فعالیت ژن کیتیناز قارچ Trichoderma harzianum با استفاده از جهش القایی ناشی از پرتو گاما
قارچ تریکودرما به عنوان یک عامل کنترل بیولوژیک موفق شناخته شده است. گونه های آنتاگونیست تریکودرما قادرند دامنه وسیعی از قارچ های پاتوژن گیاهی را کنترل نمایند. بالاترین میزان تولید آنزیم های تجزیه کننده دیواره (کیتیناز و گلوکاناز) را در بین میکروارگانیسم ها به این جنس تعلق دارد. کیتینازها نقش موثری در فرآیند مایکوپارازیتسم قارچهای بیمارگر گیاهی دارند..لذا پتانسیل بیوکنترلی جدایه هایی که توانایی ...
full textحذف فتوکاتالیستی استایرن از هوا با استفاده از نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم تثبیت شده برروی زئولیت طبیعی اصلاح شده و پرتو گاما
زمینه و هدف: هدف از این تحقیق بررسی مقایسه ای راندمان حذف استایرین با استفاده از زئولیت طبیعی سمنان و زئولیت طبیعی اصلاح شده پوشش نانو ذرات TiO2 به عنوان عامل کاتالیستی می باشد. روشها: از زئولیت طبیعی به قطر 1 تا 2 میلی متر استفاده شد. اصلاح زئولیت طبیعی با اسید کلریدریک یک نرمال انجام گرفت. سطح و حجم منافذ بستر با روش BET تعیین شد. ساختار سطحی توسط میکروسکوپ الکترونی مشخص گردید. جریان هوای مد...
full textتعیین میزان دز جذبشدۀ پرتو گاما به روش PTTL با استفاده از آشکارساز α-Al2O3:C
Phototransferred thermoluminescence (PTTL) was used to reeestimate the absorbed gamma dose in α-Al2O3:C dosimeter. The PTTL response of this phosphor for different UVB irradiation times was investigated. The results show a linear PTTL response for gamma absorbed doses from 0.1 to 14 mGy. Because of high PTTL sensitivity in this phosphor, the low limit of re-estimated gamma dose using PTTL metho...
full textMy Resources
Journal title
volume 4 issue 1
pages 75- 89
publication date 2019-05-22
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023